Przed nami teraz niemal dwutygodniowa przerwa wypełniona oczekiwaniem na kolejne Wielkie Derby Trójmiasta. Tym razem do pojedynku Arki z Lechią dojdzie 17 października o godzinie 17.15.

O derbach będzie okazja jeszcze napisać, natomiast możemy pokusić się o krótkie podsumowanie 8 kolejek wyznaczających niejako półmetek pierwszej rundy sezonu 2010/2011.

Sam dorobek punktowy po 8 kolejkach jest zdecydowanie lepszy niż w ub. sezonie - wtedy: 1-2-5 br. 5-9, dziś 2-3-3 br. 4-5. Wtedy miejsce 14 dziś pozycja 10.

Widać, że o ile nie nadzwyczajna dyspozycja strzelecka drużyny utrzymała się na podobnym poziomie (5/4 bramki) to widać wyraźny postęp po stronie strat (9/5).

Bramki strzelili do tej pory: Tadas Labukas - 2 oraz Maciej Szmatiuk i Filip Burkhardt po 1. Minuty w jakich Arka zdobywała gole: 31, 42k, 68 i 92. Traciliśmy bramki głównie w I połowie i tu należy poprawić koncentrację! To 3,5,16, 24 i 59 min. Należy mieć nadzieję, że jeśli Arka zdobywając 0,5 bramki na mecz ma 9 punktów to poprawa tego elementu gry sprawi, że o dorobek punktowy możemy być spokojni.

Ciekawostką jest jednak odwrócenie się proporcji zdobytych punktów i bramek w domu i na wyjeździe. Rok temu u siebie po 8 kolejkach Arka miała bilans bramek 0-2, teraz na wyjazdach 0-4. Dla jeszcze lepszej pozycji w tabeli potrzebne jest więc wyrównanie tych liczb, ale jak tego dokonać myśli oczywiście nasz sztab szkoleniowy i pion sportowy.

Suche liczby pokazują więc poprawę. Tabela w tym sezonie zaskakuje i wyraźnie się spłaszczyła. Są 3 grupy zespołów. Falstart zaliczyły Cracovia i Śląsk, a także Legia, Wisła i Lech Poznań. Wyraźnie zaskakuje w tym kontekście grupa drużyn na czele tabeli: Jagiellonia, Korona i Bełchatów oraz Lechia. Właśnie nasz najbliższy przeciwnik pokazuje, że zdobycie niemal tej samej ilości punktów (13 ub sezon/14 obecnie) daje zupełnie inne "wrażenie" i postrzeganie dorobku zespołu.

Skupiając się na naszej drużynie. W dotychczasowych 8 kolejkach we wszystkich spotkaniach wystąpiło 3 graczy: Witkowski, Noll i Budziński. 10 minut opuścił Bruma. We wszystkich meczach pokazali się jeszcze: Glavina i Płotka, ale w niepełnym wymiarze czasu. Pełną statystykę zespołu pokazuje tabela poniżej. Ogółem na boiskach Ekstraklasy wystąpiło do tej pory 18 zawodników:



Poszczególnych piłkarzy oceniliśmy okiem dyrektora sportowego Arki Andrzeja Czyżniewskiego.



Norbert Witkowski
Mocny punkt zespołu, ale stać go na pewno na lepszą grę. Oczekiwałem, że po otrzymaniu opaski kapitana stanie się prawdziwym "przywódcą" na boisku, ale czegoś takiego nie dostrzegam. Każdy jest innym typem człowieka więc może stąd takie wrażenie.

Emil Noll
Profesjonalista w każdym calu. Bardzo ważne ogniwo zespołu i istotne jego wzmocnienie. Lewa strona to mankament wszystkich polskich drużyn. Ma potrzebny spokój w grze. Będzie z niego wiele pociechy dla drużyny.

Marcin Budziński
Według mnie ma predyspozycje aby być lepszym pilkarzem niż np. Rafał Murawski. Ma świetne proporcje między grą w defensywie i ofensywie. Ostatnio skupia się jednak tylko na działaniach defensywnych. Powinien włączać się więcej w działania ofensywne, prowadzić grę. W tym sezonie powinien przeskoczyć pewien swój "próg mentalny". Wierzę, że będzie o nim jeszcze głośno.

Marciano Bruma
Chciałbym aby był z nami jak najdłużej ale patrząc jak gra i jakim jest piłkarzem nie wątpię , że może być dostrzeżony wkrótce i przez innych... Ma świetny "timing", mimo nie najwyższego wzrostu wygrywa wiele pojedynków główkowych, ma dyscyplinę taktyczną, po prostu widać, że grał w lidze holenderskiej. Według mnie jeden z najlepszych w Polsce na swojej pozycji. Przykład dla młodych graczy - profesjonalizm w pełnym wymiarze.

Denis Glavina
Podobnie jak trener czekam z utęsknieniem na moment w którym Denis "odpali". Ma łatwość gry 1na1, szybkość, świetną lewą nogę, uderzenie... Ale na razie nie widzieliśmy tego Denisa z okresu przygotowawczego dlatego jest pewien niedosyt. Nie ma zastrzeżeń co do jego zaangażowania, podejścia do treningu , ma jednak potencjał na który czekamy.

Miroslav Bożok
Zmiana pozycji sprawiła, że zaczął grać na swoim poziomie. Nikt wcześniej (ani sztab ani ja) nie miał zastrzeżeń do jego zaangażowania, jednak dopiero teraz jest bardziej widoczny w grze. Według mnie to jeszcze nie jest kres jego możliwości i maksimum tego co potrafi. Takich meczy jak z Jagiellonią powinien mieć kilka w rundzie. Stać go na to.

Michal Płotka
Robi systematyczne postępy. Ważne ogniwo drużyny, jest bardzo uniwersalny, może grać w obronie na lewej, prawej stronie lub w środku, a także jako defensywny pomocnik. To niewątpliwe atuty, największy mankament to strona mentalna. Potrzebuje często 20-30 minut aby "wejść w mecz." Przyszłość jednak przed nim.

Maciej Szmatiuk
"Wyrósł" na filar defensywy, oceniać go można tylko w samych superlatywach. Może przydałoby się mu trochę więcej szybkości. Widać jego wyraźny postęp w grze. Kieruje obroną, jest groźny przy stałych fragmentach gry. Solidny, bez problemów, zorientowany na futbol.

Mirko Ivanovski
Patrząc na jego grę czasami zastanawiam sie czy nie ma większych predyspozycji do gry jako pomocnik. Wiem, że napastników rozlicza się z bramek , a tych na razie brak. Uważam, że potrzebuje czasu. Niepotrzebnie ostatnio zbyt wiele uwagi i energii poświęca na pojedynki "wręcz" i egzekwowanie słusznych lub nie fauli. Jest rozwojowy, liczę że w najbliższym czasie potwierdzi spory potencjał.

Tadas Labukas
Ogromne zaangażowanie i waleczność. Stara się cały czas udowodnić, że jest przydatny do zespołu co mu często samemu przeszkadza. Z napastnikami jest tak, że albo zaskoczy i ma serię meczów z bramkami, albo jest blokada... Tadas potrafi znaleźć się w dobrej sytuacji, problem jest z wykończeniem. Czasami " za bardzo chce", spina się i brakuje mu "chłodnej głowy".

Paweł Zawistowski
Gdy przychodził do nas wszyscy, pewnie i on także, liczyliśmy, że szybko odbuduje się po kontuzji i odbuduje formę z czasów gdy grał w Zniczu. Były duże oczekiwania, że poprowadzi grę Arki. Na razie to przychodzi z oporem. Być może potrzebuje jeszcze jednego pełnego okresu przygotowań. Na pewno trenuje z zaangażowaniem, dobrze podchodzi do zajęć. Wierzę, że nie powiedział ostatniego słowa i nam pomoże.

Wojciech Wilczyński
Są mecze gdy daje niesamowity impuls wchodząc z ławki, tak jak z Górnikiem. To "nasz chłopak" podobnie jak "Budzik i Płota" Arkowiec z krwi i kości. Robi systematyczne postępy. Coraz pewniej dobija się do składu, prezentuje olbrzymie zaangażowanie i solidną pracę. Takich jak on i wymienieni wcześniej oby więcej w Arce!

Ante Rozic
Solidne ogniwo obrony. Szkoda, że złapał wcześniej kontuzję. Ma sposób gry który mi bardzo odpowiada. "Zostawia swoją pieczęć na przeciwniku". Tego w Arce brakowało - jak gramy u siebie, nas się mają bać! Gra dobrze głową, 1na 1, nie pęka, typ twardziela, daje sygnał reszcie, że "nie odpuszczamy".

Filip Burkhardt
Znam Filipa niemal od trampkarza. Największym jego przeciwnikiem jest on sam. Ma wszystko aby być nieprzeciętnym piłkarzem. Środkowy pomocnik oprócz dobrej techniki musi dziś wnosić element walki. W końcówce ub. sezonu pokazał, że może być dobrym piłkarzem. Wielu tzw. uzdolnionych kończy wśród "niespełnionych talentów" i chciałbym aby on tam się nie znalazł. Dodam, że widzę jak zmienił się pozytywnie mentalnie, w podejściu do treningu i futbolu generalnie. Tu poszedł do przodu i czekam na kolejne kroki jeśli chodzi o umiejętności czysto piłkarskie.

Joseph Mawaye
Trudno mi go jednoznacznie oceniać. Chyba z jednej strony pogodził się z rolą rezerwowego, ale z drugiej za łatwo wg. mnie rezygnuje i poddaje się bez walki. Piłkarz - zagadka. Po odejściu Joela nie może wciąż wyjść z cienia . Nadzieje były większe, gra poniżej oczekiwań.

Giovani Duarte
Młody, perspektywiczny pod kątem przyszłości Arki. Czas pokaże. Przeszedł szkolenie w Holandii, na razie dwa razy pokazał się w pierwszej drużynie. Jest bardzo szybki, a to cecha dziś w futbolu niezbędna.

Rafał Siemaszko
Bardzo sie stara. Zrobi wszystko aby zaistnieć w Arce, by być zawodnikiem istotnym dla klubu. Niezwykle skromny. Może za długo grał w niższych klasach i potrzebuje czasu. Ma instynkt, piłka "go szuka". Ciężko pracuje na swoją szansę i bramkę w Ekstraklasie, która jest jego marzeniem.

Piotr Robakowski
Jest na przełomie swojej kariery. Zbliża się do granicy "młodego obiecującego" na bycie ważnym elementem zespołu. Ma swobodę poruszania się i sposób gry którym mi przypomina Wojtkowiaka z Lecha. Liczyłem, że szybciej stanie się podstawowym graczem zespołu. Ma teraz jednak z kim rywalizować. Marciano Bruma to z drugiej strony ktoś kogo moze podpatrywać i czegoś się nauczyć.

oprac: tomryb