– Poprzednio udało się to w sezonie 1979/80, kiedy Chrobry przegrał w półfinale 0:4 z Legią – błyszczy wiedzą na temat swojego nowego pracodawcy Stolc. – Dla mnie, chłopaka urodzonego w Gdyni, wychowanego dziesięcioma latami treningów w Arce to nie jest zwykły mecz, tylko taki o pokazanie „hej, za łatwo mnie odesłaliście gdzie indziej” – dodaje 23-letni defensor. W maju jako jedyny z eks– arkowców Chrobrego był w kadrze meczowej na Narodowym, ale spędził 120 minut finału na ławce.

– Medal za PP jest, jakiś niedosyt, że wtedy nie zagrałem, także. Choć Leszek Ojrzyński uczciwie stawia sprawy. Wspólnie zdecydowaliśmy latem, że dla mnie najlepsze byłoby wypożyczenie. Mogłem iść do Pogoni Siedlce, Olimpii Grudziądz, ale wybrałem Chrobrego. Najdalej, ale oni najmocniej o mnie zabiegali. No i wielkie znaczenie miała osoba trenera Nicińskiego – dodaje Stolc. Drzwi w Gdyni jednak nie ma zamkniętych, bo jednocześnie z wypożyczeniem przedłużył kontrakt z macierzystym klubem.

Skuteczna walka z cieniem

Latem, po oddaniu do Jagiellonii Ireneusza Mamrota i szukając następcy, głogowianie mieli bardzo twardy orzech do zgryzienia. Potrzebny był mocny człowiek, który zniesie nieustanne porównywanie do poprzednika, a ten przecież przepracował w Chrobrym siedem lat. A jednocześnie szkoleniowiec, którego ego nie okaże się za duże na taki klub jak głogowski. Wygląda na to, że „Nitka” zdoła udźwignąć postawione przed nim zadanie.

A przynajmniej ma na to wielką szansę. Mamrot z Chrobrym nigdy na szczeblu centralnym nie przetrwał 1/16 finału, zaś w I lidze nie zdołał na koniec sezonu zająć lepszego miejsca niż szóste. Chrobry Nicińskiego na razie jest czwarty.

Michał Guz