Aby odnaleźć bramkę strzeloną po stałym fragmencie gry (ale nie rzucie karnym) trzeba się cofnąć do poprzedniego sezonu, gdy w przedostatniej kolejce Arka wygrała w Bytomiu z Polonią 3:1. Gola - choć padł w zamieszaniu pod bramką i nieco z przypadku - strzelił wówczas Bartosz Brodziński. O golu dającym punkty, zaplanowanym od dośrodkowania, przez strzał, aż po umieszczenie piłki w siatce, w Gdyni zapomniano. Do piątkowego wieczoru, gdy wreszcie wszystko przebiegło tak, jak powinno. Mateusz Szwoch precyzyjnie dośrodkował, Tomasz Jarzębowski z precyzją przymierzył, uderzył i wpadło.

Arka wygrała, ale kompletu punktów nie zdobyłaby, gdyby po szybko strzelonej bramce dała się ponieść fantazji. To rywale sprawiali wrażenie, jakby przed meczem naoglądali się wcześniejszych spotkań z udziałem Arki, grającej ładnie dla oka, ale nieskutecznej, niezdolnej do wygrywania. Miedź uprawiała sztukę dla sztuki, wymieniała kilka, kilkanaście podań w jednej akcji, ale wszystkie próby kończyły się na 30-40 metrze od bramki Michała Szromnika.

Po meczu piłkarze i trener Bogusław Baniak z pozostawionego po sobie wrażenia byli zadowoleni. W myśli zasady: operacja się udała, tylko pacjent umarł. Wcześniej dokładnie ten sam scenariusz przerabiała Arka. Dawała kibicom nadzieję na korzystny wynik, podnosiła ciśnienie raz po raz odpalając fajerwerki, po czym traciła jedną - najczęściej przypadkową - bramkę i przegrywała mecz.

Przed żółto-niebieskimi seria meczów z teoretycznie słabszymi rywalami. Za tydzień czeka ich spotkanie w Brzesku, potem zagrają z Olimpią Grudziądz, GKS Katowice, Stomilem Olsztyn, Dolcanem Ząbki i ŁKS. W Gdyni nikt nie będzie miał pretensji, jeśli i cel i środki będą takie, jak w piątkowym spotkaniu z Miedzią.

 

mkor