Na początku długo wydawało się, że ten mecz będzie raczej usypiał kibiców przed telewizorami po niedzielnym obiedzie albo nawet tych na stadionie. Słońce przygrzewało, tempo spotkania było gdzieś między bardzo wolnym a żółwim i naprawdę można było poważnie myśleć o popołudniowej drzemce. W końcu jednak Pogoń stwierdziła, że w ten sposób to awansu do grupy mistrzowskiej może raczej nie wywalczyć. Dośrodkowanie z rzutu rożnego, nieco szczęśliwe, ale jednak mocne uderzenie Michała Żyro i Pavels Steinbors musiał wyciągać piłkę z siatki. Sytuacja Arki wyglądała tak, jak przebudowywane trybuny na stadionie w Szczecinie. Najdelikatniej rzecz ujmując – nie ma w tym nic ciekawego ani pozytywnego. Była 26. minuta i w tym momencie o wszystkich negatywnych aspektach tego meczu można było zacząć zapominać, bo oba zespoły zaczęły całkiem przyjemnie dla oka grać i nacierać na rywala.

OSŁABIENIE OKAZAŁO SIĘ WZMOCNIENIEM

Kilka minut później wydawało się, że jest jeszcze gorzej, bo z kontuzją z boiska zejść musiał Adam Marciniak. Tymczasem to okazało się wyjść Arce na dobre. Kapitana zastąpił Tadeusz Socha, który w 40. minucie dopadł do piłki przy linii końcowej, precyzyjnie dograł do Marko Vejinovicia, a Holender spokojnie umieścił futbolówkę w siatce. Akcja palce lizać i – co najważniejsze dla żółto-niebieskich – skutecznie wykończona, a z tym przecież gdynianie mieli ostatnio sporo problemów. Do przerwy więcej bramek już nie zobaczyliśmy, ale te dwa trafienia po dwóch precyzyjnych asystach rozbudziły apetyty na więcej.

FAJERWERKI JANKOWSKIEGO

I te apetyty zostały w pełni zaspokojone. Zaczął Maciej Jankowski, który na pewno zdobył jedną z najpiękniejszych bramek w karierze. Dopadł do przypadkowo wybitej na szesnasty metr piłki i bez namysłu huknął na bramkę Łukasza Załuski. Trafił idealnie, żaden bramkarz nie byłby w stanie tego obronić. Arka miała już dobry wynik, ale nie cofnęła się do obrony. Nie rzuciła się też rywalowi do gardła, więc Pogoń miała jednak sporo miejsca i potrafiła to wykorzystać. W 71. minucie Iker Guarrotxena obsłużył Radosława Majewskiego, a ten precyzyjnym uderzeniem wyrównał wynik meczu na 2:2.

TYM RAZEM Z POWIETRZA

Arka jednak – jak mówił przed meczem Grzegorz Witt – uwierzyła po derbach w swoje możliwości i nie składała broni. Gdynianie mieli już na koncie dwie bramki z gry, więc tym razem zaatakowali ze stałego fragmentu. Rzut rożny, dośrodkowanie w wolną strefę Gorana Cvijanovicia, a tam znalazł się Adam Deja, który zdobył swoją pierwszą bramkę w tym sezonie.

ZABRAKŁO SZCZELNEJ DEFENSYWY

To była 75. minuta i dopiero w tym momencie Arka zaczęła cofać się do defensywy. Gdynianie mieli świadomość, że do końcowego gwizdka i pierwszego w tym roku zwycięstwa jest już bardzo blisko, i siłą rzeczy oddali pole rywalom, a to okazało się być kosztownym błędem. Jeszcze raz w tym meczu kluczem okazało się dokładne dośrodkowanie, Christian Maghoma przegrał walkę w powietrzu z Soufianem Benyaminą i po jego uderzeniu piłka wturlała się do bramki. Jeszcze raz w tym spotkaniu mieliśmy remis, który jednak, w perspektywie walki o utrzymanie, nie był dla żółto-niebieskich wymarzonym rezultatem. A jeszcze gorzej było chwilę później, bo Maghoma znów przegrał pojedynek z rywalem, powalił go na boisko i obejrzał drugą żółtą kartkę. Do końca meczu zostały trzy minuty, a Arka grała w osłabieniu.

Tymoteusz Kobiela