Kultura to także znak firmowy Michała na boisku. – Eleganckim poruszaniem się przypomina mi Adama Nawałkę. Styl gry Michała porównałbym też do Franka Rijkaarda. Ma cechy nowoczesnego obrońcy – zauważa Sobieraj. I dodaje: – Nigdy nie widziałem u niego oznak frustracji czy niezadowolenia. Przewiduję, że w ciągu dwóch lata będzie grał w bardzo dobrym klubie. Myślę, że za chwilę może mu być za ciasno w Arce. Ani na moment nie odbiła mu palma.

 
Dorasta do swojej roli

Lata gry w parze z Sobierajem, czy wcześniej z Tomaszem Jarzębowskim, wyrobiły w Marcjaniku dobre nawyki. – Już powoli zaczyna kierować obroną. Staje się szefem tej formacji. Chciałem przekazać mu opaskę kapitana, ale nie zgodził się. Uznał, że to jeszcze nie czas. To też świadczy o jego mentalności – podkreśla Sobieraj.

W przeszłości to notowania innych młodych piłkarzy w klubie stały wyżej od Marcjanika. – Na etapie juniora nic nie wskazywało, że tak daleko zajdzie. W ostatnich miesiącach pobytu Michała w drugim zespole, gdy graliśmy w eliminacjach mistrzostw Polski juniorów, na środku obrony występowali, Radosław Robakowski, w przeszłości reprezentant Polski lat 19, i Krystian Żołnierewicz, który w wieku 17 lat zadebiutował na Legii. Michał nie był podstawowym defensorem – przypomina Wilczyński. – Już to kiedyś mówiłem: Michał to przyszły reprezentant Polski! – przekonuje Sobieraj.

Piotr Wiśniewski