Ten drugi pobłądził w pamiętnym meczu z Ruchem Chorzów, kiedy bezczelnie wszystkich oszukał, strzelając gola ręką, ale spuśćmy na ten incydent zasłonę miłosierdzia. Popełnił błąd, zrozumiał go i twierdzi, że jest mu głupio i żałuje. Bierzemy to za dobrą monetę, byle on sam i ewentualni naśladowcy wyciągnęli właściwe wnioski. No i przede wszystkim uspokaja nas technologia weryfikacji wideo – z VAR-em taki numer już nie przejdzie.

Siemaszko w wielu meczach daje Arce bezcenną siłę, o jaką nawet trudno go podejrzewać. To napastnik niepozorny, bez imponujących warunków fizycznych i jakiejś niesamowitej koordynacji ruchowej, ale jeżeli rywalowi taka lekceważąca refleksja przez chwilę przemknie przez głowę, już zostaje w blokach startowych. Siemaszko właśnie z tej niepozorności uczynił największy atut. Szybkość, spryt, doskok do piłki, błyskawiczna i niestandardowa decyzja – to wszystko środki z jego nieoczywistego arsenału. Pojawia się niczym Zorro i wyciąga swoją drużynę z tarapatów. Pewnie, że nie zawsze się udaje, no ale to Zorro tylko w polskiej wersji – oryginał ma korzenie hiszpańskie, a to jednak różnica, zwłaszcza w futbolu.