LESZEK OJRZYŃSKI: Dzięki temu szybciej poznam zespół. Tą decyzję wymusiły też pewne rzeczy, które zastałem na miejscu.

To znaczy?

LESZEK OJRZYŃSKI: Chodzi o boczne boisko Gdyńskiego Centrum Sportu, które jest w remoncie. Zostało wyłączone z użytku i nie mielibyśmy gdzie trenować. Cetniewo daje nam taką możliwość. Możemy więc upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Nie dość, że potrenujemy w dobrych warunkach, to będziemy mieli dla siebie więcej czasu. Plan zgrupowania narodził się w ostatniej chwili. To dla piłkarzy Arki będzie nowość.

W Koronie stworzył pan „Bandę Świrów”. W Arce będzie podobnie?

LESZEK OJRZYŃSKI: Dla Arki najważniejsze jest utrzymanie. Równie ważny jest puchar. Czas pokaże co będzie. Wierzę w realizację wszystkich celów z Arką. Zostałem nauczony, żeby nie pękać. Nawet w Górniku Zabrze, z którym ostatnio pracowałem, udało mi urwać punkty trzema najlepszym drużynom na koniec poprzedniego sezonu. Zremisowaliśmy 2:2 z Legią Warszawa, pokonaliśmy 4:2 Zagłębie Lubin, pogoniliśmy Piasta, wygrywając z nim 5:2. Ostatecznie Górnik spadł, bo nie udało mu się wygrywać z drużynami z dołu tabeli. Arka w żadnym meczu nie stoi na straconej pozycji.

Kiedy były pierwsze rozmowy z Arką?

LESZEK OJRZYŃSKI: O moim przyjściu do Arki spekulowało się już od dłuższego czasu. Przed meczem gdynian z Pogonią dostałem sygnały, że może tu być praca. Byłem na testach w Liverpoolu ze swoim synem. Wsiadłem w samolot i przyleciałem.

Pewnie spotka się pan z porównaniami do Grzegorza Nicińskiego. Nie będzie to panu doskwierać?

LESZEK OJRZYŃSKI: Nie. Mam zadanie do wykonania. Arka ma szansę drugi raz zdobyć Puchar Polski. Kiedyś udało się to Czesławowi Boguszewiczowi. Z Podbeskidziem i Koroną osiągnąłem najlepsze wyniki w historii klubu. W tym sezonie raczej z Arką nie zajmę miejsca wyższego niż siódme. Trzeba będzie więc zaczekać z tym do następnego sezonu. W Górniku już tak dobrze nie było...

Trenerowi Nicińskiego należy się wielki szacunek. Zrobił w Arce mega robotę. Był i jest legendą tego klubu. Mam nadzieję, że także i ja w jakiś sposób zapiszę się złotymi zgłoskami w historii Arki.

Piotr Wiśniewski