To miał być ostatni w karierze sezon Sobieraja. – Po wypełnieniu kontraktu chcę już skończyć granie w piłkę. Kiedyś trzeba dać sobie spokój – zapowiadał w lipcu. Po awansie gdynian do ekstraklasy doświadczony obrońca przedłużył z Arką umowę do 30 czerwca 2017 roku. Wydawało się, że w Gdyni został już tylko za zasługi, tymczasem wciąż prezentuje wysoką formą, a w klubie namawiają go do zmiany decyzji podjętej latem.

Zaskoczył wszystkich
Sobieraj sezon rozpoczął jako rezerwowy. Na środku obrony grali Dawid Sołdecki z Michałem Marcjanikiem. W 12. kolejce doświadczony piłkarz wskoczył do pierwszego składu i miejsca już nie oddał do końca rundy jesiennej. Mimo 35 lat prezentował się lepiej niż poprawnie. Także wiosnę rozpoczął w wyjściowej jedenastce. Z Legią zagrał 90 minut i był jednym z lepszych piłkarzy Arki. Kibice już nawet mówili nieśmiertelny tekst o starym winie... Część nich była pewna, że dni wychowanka Korony Kielce są już policzone, a tu taka niespodzianka. Dyspozycją piłkarz zaskoczył przede wszystkim sam siebie.

– Czuję się dobrze, powiem więcej, mam jeden z lepszych wyników badań wydolnościowych w drużynie! Przyznam się jednak, że na mecze wychodzę jeszcze mocniej skoncentrowany. Przypominają się mi lata młodości. Wtedy też byłem tak zaangażowany, zdeterminowany i czujny – mówi Sobieraj.

Miejsce w wyjściowym składzie miałby pewne nadal, gdyby nie choroba, która wykluczyła go z gry przeciwko Zagłębiu Lubin (0:1). U boku Marcjanika wystąpił wtedy Przemysław Stolc. Tak samo było z Koroną Kielce (4:1).

– Tak długo walczyłem o swoje i nagle się rozchorowałem. Jestem wściekły. Fajnie, że młody Przemek daje radę, ale ja mam jeszcze siły żeby pomóc drużynie – przekonuje obrońca.