Maj jest dla ciebie ważnym miesiącem. W minioną sobotę strzeliłeś swoją 40 bramkę w ekstraklasie, za 10 dni kończysz 36 lat, kilka spotkań brakuje ci do jubileuszowego 250 meczu w ekstraklasie.


Nie podniecam się specjalnie. 40 gol to fakt, moje urodziny również, ale do jubileuszowego 250 meczu to w tym sezonie nie dobiję. Zabraknie mi kilku spotkań.


Nie chcesz chyba powiedzieć, że ten 40 gol cię nie ucieszył.


Ucieszył, i to nawet bardzo, bo przecież bramkę nr 39 zdobyłem w listopadzie 2006 roku, czyli 2,5 roku temu. To dobrze, że strzelba wreszcie wypaliła, zresztą nie powiedziałem jeszcze ostatniego słowa, jeżeli chodzi o snajperskie możliwości i apetyty. Ponadto ten gol ze Śląskiem był takim sygnałem , że możemy jeszcze uratować chociażby remis. I tak się w efekcie stało. To było najważniejsze.


Ten remis Łukasz Kowalski ocenił jako siódmy cud świata.

Ma rację, bo przecież przegrywaliśmy już 0:2 i 1:3. Liczy się jednak to, że po ostatnim gwizdku sędziego było 3:3 i zdobyliśmy jeden, jakże ważny w naszej sytuacji, punkt.


Nie było wam jednak miło, kiedy słyszeliście z trybun "Wy piłkarze, my Arkowcy" lub "Wszystkie dziewczynki do Mandarynki".

Ja jestem od grania w piłkę, a nie od komentowania tego, co dzieje się na trybunie. To prawda jednak, że tej wiosny nie rozpieszczamy naszych kibiców. Zawodzimy ich, ale… także samych siebie. Mimo wszystko liczę, że na naszych kolejnych spotkaniach nie zabraknie dopingu kibiców, a nam nie zabraknie skuteczności w grze. Pozostały cztery mecze do końca sezonu i wierzę, że zdobędziemy w nich tyle punktów, aby pozostać w ekstraklasie. To jest nasz i kibiców wspólny cel. Rozmawiał: Janusz Woźniak, Dziennik Bałtycki