Kto był najlepszym bramkarzem w dziejach Arki? Opinie w tej kwestii są podzielone. Pokolenie sympatyków z lat 50. i 60. z pewnością wskaże na Marka Wojciechowskiego. Stali bywalcy stadionu przy Ejsmonda z lat 70. będą wahać się pomiędzy Stanisławem Burzyńskim, a Włodzimierzem Żemojtelem. Jak widać trudno jednoznacznie odpowiedzieć na postawione na wstępie pytanie, ale wśród potencjalnych kandydatów nie powinno zabraknąć Jarosława Krupskiego – najbardziej utytułowanego wychowanka żółto-niebieskich na tej pozycji.

Jego nazwisko po raz pierwszy zagościło w świadomości sympatyków Arki w lipcu 1984 roku, kiedy prowadzony przez Piotra Maka zespół zwyciężył w turnieju piłkarskim w ramach XI Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży. 15-letni Krupski – obok Pyca, Untona czy Tandeckiego – był jednym z filarów drużyny.

Ledwie trzy lata później popularny „Krupa” zadebiutował w zespole seniorów. Osiem dni po swoich osiemnastych urodzinach po raz pierwszy pojawił się w bramce Arki w meczu ligowym przeciwko Brdzie Bydgoszcz.

Prawdziwym przełomem dla jego kariery była wiosna 1992 roku. Przejęcie opaski kapitana od Ryszarda Szewczyka, kolejny awans na zaplecze ekstraklasy i wreszcie fantastyczna, niemająca odpowiednika w klubowych kronikach seria gry z czystym kontem w wymiarze 952 minut!

Krupski nie kapitulował w dziesięciu kolejnych meczach, znajdując pogromcę dopiero w jedenastym. Napastnik Lechii Dzierżoniów – Andriej Artiemow – w 53. minucie zakończył rekordowy serial.

Pomyśleć, że do granicy tysiąca minut zabrakło niewiele ponad połowę meczu – 48 minut…

Po spadku Arki do trzeciej ligi nasz bohater kontynuował karierę w Aluminium, Bełchatowie, Orlenie i Zagłębiu Lubin. Właśnie w barwach trzech ostatnich skompletował 101 gier na boiskach ekstraklasy.

Wiosną 2004 roku powrócił do klubu, w którym się wychował, co było przyczynkiem do kolejnych rekordowych osiągnięć: największej liczby gier spośród bramkarzy, najdłuższego stażu (pomiędzy debiutem, a ostatnim spotkaniem w barwach Arki upłynęło blisko dziewiętnaście lat!). Dwa lata później doczekał się trzech występów w ekstraklasie jako gracz Arki. Ostatni z nich pozwolił mu na uzyskanie miana nestora pośród bramkarzy. W dniu meczu przeciwko Górnikowi liczył sobie 36 lat i 296 dni.

Dziesięć sezonów, 239 udokumentowanych meczów. Współautor awansu do ekstraklasy (2005) oraz dwóch promocji do drugiej ligi (1988, 1992), kapitan zespołu. Po zakończeniu kariery wciąż związany żółto-niebieskimi jako trener bramkarzy. Taki dorobek stawia Jarosława Krupskiego w gronie najwybitniejszych graczy w dziejach naszego klubu!

Józef Witczak