Ostateczne starcie z Lechem Poznań było najlepszym podsumowaniem występów Arki w Pucharze Polski. Żółto-niebiescy niby mieli łatwą drogę do finału (niektórzy mówią nawet, że była to autostrada) bo w żadnej z pięciu rund poprzedzających finał nie grali z zespołem z ekstraklasy, to w wielu tych spotkaniach cierpieli, awans musieli wyszarpać, wyrwać z gardła rywalowi.

W finale arkowcy też musieli przyjmować na klatę ciosy Lecha, przetrzymać ich napór, by w decydującym momencie uśpić przeciwnika i wyprowadzić go z równowagi.

Tylko z Romintą Gołdap (4:1) poszło łatwo i przyjemnie. Z Olimpią Zambrów Arka wygrała 1:0 po golu w 90. minucie Marcusa Viniciusa za rzutu karnego. Awans z KSZO Ostrowiec uratował Pavels Šteinbors, który w 77. minucie przy stanie 2:1 dla Arki obronił jedenastkę wykonywaną przez Klaudiusza Łatkowskiego.

Ćwierćfinał to wyrównane boje z Drutex Bytovią Bytów. W pierwszym meczu Arka przegrała 1:2. W rewanżu odrobiła straty, ale gdyby nie Dominik Hofbauer i jego piękny strzał, gdynianie mogli znaleźć się za burtą. No i wreszcie półfinał z Wigrami Suwałki.

W Suwałkach gdynianie wygrali 3:0 i już witali się z PGE Narodowym. Przebieg drugiego spotkania zszokował wszystkich. Arka przegrała 2:4, ale ostatecznie awansowała.

ONI WYWALCZYLI PUCHAR POLSKI 2017

P?vels Šteinbors

bramkarz, 8 meczów, 750 minut

Klasyczny przykład drogi od zera do bohatera. Po półfinale z Wigrami Suwałki wyszydzany, po finale komplementowany. To on zatrzymał poznańską lokomotywę.

Adam Marciniak

obrońca, 6 meczów, 1 gol, 430 minut

Zostanie zapamiętany z podania w finałowym meczu wprost na głowę Siemaszki. To on strzelił pierwszego gola dla Arki w tej edycji Pucharu Polski.

Michał Marcjanik

obrońca, 5 meczów, 0 goli, 407 minut

Najlepszy mecz rozegrał w rewanżowym pojedynku z Drutex Bytovią, kiedy do spółki z Krzysztofem Sobierajem wyłączył z gry Janusza Surdykowskiego.

Krzysztof Sobieraj

obrońca, 6 meczów, 0 goli, 570 minut

Dnia, w którym wyprowadził Arkę jako kapitan na PGE Narodowym, nie zapomni do końca życia. Puchar jest jego ukoronowaniem kariery w Arce.

Dawid Sołdecki

obrońca, 1 mecz, 0 goli, 90 minut

Nie miał zbyt wielu szans wykazania się. A gdy zagrał, to w eksperymentalnym zestawieniu środkowych obrońców z Przemysławem Stolcem.

Tadeusza Socha

obrońca, 4 mecze, 1 gol, 390 minut

W najważniejszym teście w tym sezonie spisał się bez zarzutu. Wcześniej pomógł Arce w Ostrowcu, zdobywając bramkę na 2:0.

Przemysław Stolc

obrońca, 5 meczów, 1 gol, 450 minut

W lidze gra mało, za to w pucharze zbierał cenne doświadczenie. Ustawiany przez Grzegorza Nicińskiego na boku i w środku obrony.

Marcin Warcholak

obrońca, 5 meczów, 0 goli, 404 minuty

W poprzednich rundach spisywał się przeciętnie. Za to w finale: profesor.

Damian Zbozień

obrońca, 4 mecze, 0 goli, 360 minut

Przegrał rywalizację o prawą stronę z Tadeuszem Sochą. Z Wigrami (2:4) jeden z jaśniejszych punktów Arki.

Paweł Wojowski

obrońca, 3 mecze, 0 goli, 256 minut

Swoje piętno odcisnął w początkowych rundach. Do Warszawy pojechał, choć jest wypożyczony do Stomilu Olsztyn.

Adrian Błąd

pomocnik, 4 mecze, 0 goli, 332 minuty

Kluczowe podanie do Tadeusza Sochy w meczu z KSZO.

Damian Mosiejko pomocnik, 3 mecze, 0 goli, 252 minuty

Pożyteczny na wstępnym etapie rozgrywek. Dawał trenerowi Grzegorzowi Niciński możliwość rotacji w środku pomocy.

Rashid Yussuff

pomocnik, 4 mecze, 0 goli, 360 minut

Wpływ na grę Arki w pucharze miał znikomy. Jako jedyny nie odebrał złotego medalu, bo obecnie przebywa na Islandii.

Yannick Kakoko

pomocnik, 5 meczów, 0 goli, 244 minuty

Nie był tak ważnym piłkarzem dla gdyńskiej drużyny jak w lidze. Wymowne, że został zmieniony po pierwszej połowie rewanżowego meczu z Wigrami Suwałki.

Antoni Łukasiewicz

pomocnik, 2 mecze, 0 goli, 185 minut

We wcześniejszych rundach oszczędzany. W finale jeden z dowódców gdynian na boisku.

Marcus Vinicius

pomocnik, 6 meczów, 1 gol, 302 minuty

Asystował przy golu Domonika Hofbauera z Drutex Bytovią. Bardzo ważne trafienie z Olimpią w 90. minucie. Cudownie ozdrowiał na finał.

Dominik Hofbauer

pomocnik, 6 meczów, 2 gole, 404 minuty

Co gol, to piękniejszy. Bramka z Bytovią dająca awans Arce, i kluczowe trafienie z Wigrami na 2:3.

Mateusz Szwoch

pomocnik, 7 meczów, 2 gole, 426 minut

Najczęściej pojawiający się na boisku (po Šteinborsie i Siemaszce) piłkarz Arki, ale i jeden z tych, którzy dali żółto-niebieskim najwięcej swoją grą.

Miroslav Božok

pomocnik, 3 mecze, 0 goli, 182 spotkania

Na decydujące spotkanie stracił opaskę kapitańską. Asystował Dariuszowi Formelli w Suwałkach.

Luka Zarandia

pomocnik, 2 mecze, 1 gol, 100 minut

Filmowa akcja finału z Lechem. To z pewnością jeden z ładniejszych goli w ostatnich finałach Pucharu Polski.

Michał Nalepa

pomocnik, 2 mecze, 0 goli, 69 minut

Po finale był chyba najbardziej rozśpiewanym piłkarzem w gdyńskiej drużynie. Jego rola na boisku marginalna, co innego w szatni.

Dariusz Formella

pomocnik, 2 mecze, 1 gol, 180 minut

Kto wie, czy jego gol z Wigrami na 3:0 nie okazał się kluczowy w kontekście awansu Arki do finału i końcowego triumfu w rozgrywkach.

Paweł Abbott

napastnik, 3 mecze, 2 gole, 174 minuty

Ze swojej zadań na boisku wywiązywał się bardzo dobrze. Jak nie strzelał goli, to robił dużo szumu w ofensywie.

Josip Barišić

napastnik, 2 mecze, 0 goli, 72 minuty

Najmniej pożyteczny w ataku ze wszystkich napastników.

Przemysław Trytko

napastnik, 1 mecz, 0 goli, 70 minut

Jak powiedział, pucharu zdobytego z Arką nie zamieniłbym na każdą złotówkę, którą mógłby zarobić w Kazachstanie.

Rafał Siemaszko

napastnik, 8 meczów, 3 gole, 496 minut

Bohater finału. Człowiek, który mecz z Lechem, ale i cała runda wiosenna jest spełnieniem najskrytszych marzeń.

Szymon Lewicki

napastnik, 2 mecze, 1 gol, 180 minut

Swoje trzy grosze dołożył. Był podstawowym napastnikiem Arki w pierwszych dwóch rundach.

Dariusz Zjawiński, napastnik, 2 mecze, 0 goli, 94 minut

Równie nieskuteczny w pucharze, co w lidze. Trener Niciński postawił na niego w dwumeczu z Drutex Bytovią.

Grzegorz Niciński, trener
Ojciec sukcesu. Piłkarze i kibice Arki nie zapomnieli jego zasług, podkreślając, że nie byliby w tym miejscu, gdyby nie on.

Leszek Ojrzyński, trener
Nie zaprzepaścił szansy, jaką dostał od poprzednika. Opracował perfekcyjny plan na finał. Złoty medal przekaże trenerowi Nicińskiemu.